İnsan Kaynakları (İK) yönetiminin temel zorluğu, sadece görev tanımına uyan değil, aynı zamanda iş sonuçlarında üstün başarı gösterecek bireyleri tespit etmektir. Bir çalışanın potansiyelini veya bir yöneticinin başarısını öngörmek için kullanılan bu sistematik araca yetkinlik modeli denir. Peki, üstün performansı ortalama performanstan ayıran temel özellikler nelerdir?
Kapsamlı yetkinlik araştırmaları, ortalama performansı aşan bireyleri tanımlamak için kullanılabilecek 21 temel yetkinlikten oluşan evrensel bir “Yetkinlik Sözlüğü”nün (Competency Dictionary) varlığını ortaya koymuştur.
Yetkinliğin Tanımı: Derin ve Kalıcı Özellikler
Yetkinlik, bir bireyin etkili ve/veya üstün performansını nedensel olarak etkileyen temel bir özelliğidir. Bu, yalnızca bir kişinin ne yapabileceğini gösteren bilgi veya becerilerden farklıdır; aynı zamanda o kişinin ne yapacağını öngören derin ve kalıcı kişisel özellikleri içerir.
Yetkinlikler, tahmin ettikleri performansa göre iki ana gruba ayrılır:
1. Eşik Yetkinlikler (Threshold Competencies)
2. Ayırt Edici Yetkinlikler (Differentiating Competencies)
Bu ayırt edici özellikler, bireyin derinliklerine inen beş farklı karakteristik tipini kapsayabilir:
1. Güdüler (Motives)
2. Özellikler (Traits)
3. Öz-Kavram (Self-Concept)
4. Bilgi (Knowledge)
5. Beceri (Skill)
Üstün Performansı Ayıran 21 Temel Yetkinlik
Aşağıda, bu 21 yetkinlikten bazılarının ve ait oldukları temel yetkinlik kümelerinin kısa açıklamaları yer almaktadır. Bu yetkinlikler, her modelde bildirilen davranışların yüzde 80 ila yüzde 98’ini oluşturmaktadır.
A. Başarı ve Eylem Yetkinlikleri (Achievement and Action)
1. Başarı Odaklılık (Achievement Orientation - ACH)
2. İnisiyatif (Initiative - INT)
3. Düzen, Kalite ve Doğruluk Kaygısı (Concern for Order, Quality and Accuracy - CO)
4. Fırsatları Görme ve Harekete Geçme (Opportunity Seeking - OS)
5. Sebatkârlık (Persistence - PER)
6. Verimlilik Odaklılık (Efficiency Orientation - EO)
B. Bilişsel ve Zihinsel Yetkinlikler (Cognitive/Intellectual)
Bu yetkinlikler, bilgi oluşturma, alma veya kullanma, deneyimden öğrenme, verileri analiz etme veya eylem alternatiflerini düşünme becerileriyle ilgilidir.
7. Analitik Düşünme (Analytical Thinking - AT)
8. Kavramsal Düşünme (Conceptual Thinking - CT)
9. Bilgi Arama (Information Seeking - INFO)
10. Problem Çözme (Problem Solving - PS)
C. İlişkiler ve Etki Yetkinlikleri (Interpersonal and Influence)
11. Etki ve Etkileme (Impact and Influence - IMP)
12. Kişilerarası Anlayış (Interpersonal Understanding - IU)
13. Müşteri Hizmetleri Odaklılığı (Customer Service Orientation - CSO)
14. Organizasyonel Farkındalık (Organizational Awareness - OA)
15. İlişki Kurma (Relationship Building - RB)
16. Başkalarını Geliştirme (Developing Others - DEV)
17. Ekip Çalışması ve İşbirliği (Teamwork and Cooperation - TW)
D. Kişisel Etkililik ve Öz-Yönetim Yetkinlikleri (Personal Effectiveness)
18. Öz-Güven (Self-Confidence - SC)
19. Esneklik (Flexibility - FLX)
20. Organizasyonel Bağlılık (Organizational Commitment - OC)
21. Öz-Kontrol (Self-Control - SCT)
Yetkinlik Sözlüğünün İK Uygulamaları
Bu 21 yetkinlik, sadece birer tanım olmanın ötesinde, İK sistemlerinin (seçim, eğitim, kariyer planlama, performans değerlendirme) temelini oluşturur.
-
- İşe Alım ve Seçim: Başarı Odaklılık gibi geliştirilmesi zor olan ve üstün performansı ayırt eden yetkinlikler, işe alımda önceliklendirilir. Bu, “bir hindiye ağaca tırmanmayı öğretmek yerine, bir sincabı işe almanın daha kolay olduğu” ilkesini destekler.
- Gelişim ve Eğitim: Bilgi Arama veya Analitik Düşünme gibi geliştirilebilen ancak yeni çalışanlarda bulunması beklenmeyen yetkinlikler, gelişmiş eğitimler için önceliklendirilir. Yetkinlik modelleri, yöneticiler için koçluk, gelişim ve performans geri bildirimi sağlamak amacıyla kullanılır. Her bir yetkinlik, 3 ila 6 davranışsal gösterge ile desteklenir ve bu göstergeler, çalışanın o yetkinliği işte nasıl sergilediğini açıklar.
Bu yetkinlik sözlüğü, İK profesyonellerine ve yöneticilere, sadece iş sonuçlarını değil, bu sonuçlara yol açan davranışsal molekülleri (bir görevi başarmak için birlikte kullanılan yetkinlik kombinasyonlarını) anlamak için bir çerçeve sunar.
Bu makale, editör ekibimizin gözetiminde yapay zeka desteğiyle hazırlanmıştır.
Kaynakça
-
- Boyatzis, R. E. (1982). The Competent Manager: A Model for Effective Performance. John Wiley & Sons.
- McClelland, D. C. (1973). Testing for Competence Rather Than for “Intelligence”. American Psychologist, 28(1), 1-14.
- Spencer, L. M., & Spencer, S. M. (1993). Competence at Work: Models for Superior Performance. John Wiley & Sons.
- Ulrich, D., & Brockbank, W. (2005). The HR Value Proposition. Harvard Business School Press.
- Roe, R. A. (2014). Handbook of Competence and Motivation: Theory and Application. The Guilford Press.
